Bahçemizdeki sincapların evcil hayvanlarımız kadar ailemizin bir parçası olduğu hissettiği zamanlar vardır. Nadiren bizim pencereden dışarı bakmak ya da yakın scampering birkaç sincap olmadan, bizim mülk dolaşmak. Güverte ve korkuluklarımız arasında yarışıyorlar. Bakmadığımızda saksılarımızda acımasızca kazıyorlar. Bazen en sevdiğimiz yeni çiçeklerin lezzetli kafalarına bile yardımcı olurlar. Sürekli yeni meşe palamudu gömdükleri veya geçen sezonun mahsulünü kazdıkları delikleri dolduruyoruz. Geçen gün bir sincap genç bahar çiçek yataklarımızdan birinde kazmaya ve kazmaya başlamıştı. Yapıldığı zaman, yerden sadece bir kuyruk görene kadar. Yavaşça, sincap, geri çekilirken görünüşe göre doldururken delikten geri çekilmeye başladı. Birkaç saniye içinde sincap tekrar tamamen görülebildi. Sonra güvensizliğime ve şaşkınlığına şahit oldum, sincap deliğin üzerine çıkardığı tüm malçların yerini aldı. Onun meşgul küçük pençeleri hızla malç alanı çevresinde yayıldı. İşini bitirdikten sonra el işçiliğine baktım. Kendi gözlerimle görmeseydim, bahçemizde bu noktada bir delik bile olduğunu bilemezdim. Sincaplar kesinlikle şaşırtıcı küçük yaratıklar.
Dünyada yaklaşık 285 sincap türü vardır. Üç ana kökene ayrılabilirler. Gruplardan ikisi nispeten küçüktür. Bu iki grup öncelikle oryantal dev sincap ve neotropik pigme sincaptan oluşur. Üçüncü ve açık arayla en büyük grup, üç alt gruba ayrılabilir. Üç alt grup uçan sincaplar, ağaç sincapları ve temel olarak yerdeki sincaplardır. Bu kategorilerdeki sincaplar büyük ölçüde değişir, daha küçük Afrika cüce sincabı bir onsun üçte biri ağırlığında ve Alp dağ sıçanı 18 kilo ağırlığındadır. Evet, 18 lira! Alp dağ sıçanı da yaklaşık üç buçuk feet uzunluğunda, cüce sincap 3 inç kadar kısa.
Sincaplarla ilgili ilginç bir gerçek, erken ilkbaharın yiyecek bulmak için yılın en zor zamanı olmasıdır. Düşüş sırasında gömülü olan fındıklar, filizlenmeye başlamadan önce kazılabilir ve yenilebilir. Somun filizlendikten sonra, sincapın yiyeceği artık mevcut değildir. Gömülü fındık menüden çıktıktan sonra, sincapların daha sonra yiyecek için ağaçların tomurcuklarına güvenmesi gerekir. Bu nedenle, bahar mevsiminde çok fazla çiğnenmiş dal var. Sincaplar hızlı bir şekilde tohumlar, meyveler, mantarlar, fındıklar, çam kozalakları ve mevcut olduğunda diğer yeşil bitki örtüsüne geçecektir. Bazı sincaplar, yiyecek için umutsuz olduklarında, ete geçecek ve böcekler, yumurtalar, küçük kuşlar ve hatta kemirgenleri yiyecektir. Bu zamanlarda, bir sincap taze bırakılmış yumurtaların bir yuvasını soyacak veya gençlerin üzerinde yemek yiyecektir. Yılanlar, fareler, kertenkeleler ve fareler üzerinde düzenli olarak yemek yiyebilecekleri sincap türleri.
Kuzey Amerika’da mahallenizde büyük olasılıkla sincaplar var. Ülke çapında yaşıyorlar ve çok sayıda insan yaşamaya devam ediyorlar. Bir sincabın normal yaşam süresi vahşi doğada 5 ila 10 yıl arasındadır. Yılda birden fazla çöpü olabilir ve her üç veya dört ayda bir yeni bir çöpleri olabilir. Hamilelik süreleri türün büyüklüğüne bağlı olarak genellikle 30 ila 60 gündür. Yavru kedi denir, sonra yedi ila sekiz hafta boyunca anneleriyle kalırlar. Başlangıçta doğumdan sonra kördürler ve yuvada kalırlar. Bir kez kendi başına, yeni çöp normalde doğum yuvalarının iki mil yarıçapında kalır. Doğa, çocuk sincaplarını etkilemekte ve çoğu hayatlarının ilk yıllarının ötesinde yaşamamaktadır. Yapanlar genellikle birbirlerini ağaçtan ağaca kovalarken, arka bahçede yarışırken veya yollarımızda arabalardan kaçarken görülebilir.